Hoewel ik altijd enorm geniet van lange warme zomerdagen, heeft de herfst ook zijn charmes. Gezellig met de kaarsjes aan en een wijntje samen een filmpje kijken onder een dekentje op de bank. De bomen geven hun mooiste kleuren nog eenmaal af alvorens ze hun blad verliezen en de wolken razen regelmatig in dramatische grijstinten voorbij. In Nederland kan ik al flink genieten van een wandeling door de herfstbossen, maar om eens echt een Indian Summer mee te maken besloten we een ticket te boeken naar Washington DC. Vanuit daar maken we een roadtrip door de Southern United States. Dit ligt overigens minder zuidelijk dan het klinkt.
De vlucht met United Airlines verliep soepel. We hadden zelfs een stoel naast ons vrij en dus veel bewegingsvrijheid. Toen we na dik acht uur vliegen aankwamen waren we verbaasd over de snelheid waarmee we door de paspoortcontrole konden. Bij alle Amerikaanse vliegvelden die we tot nu toe hebben gezien, staan dikke rijen en duurt het lang voor je naar de bagageband kunt lopen. Hier waren we echter gelijk aan de beurt bij de strenge immigration officer. Na een aantal vragen over het hoe en waarom van ons verblijf, onze beroepen en hoeveel geld er in onze portemonnee zat, mochten we door.
De auto die we bij Budget hadden gehuurd, viel ons op het eerste oog wat tegen. Een ietwat oudere Toyota Corolla met eigenlijk overal wel wat krasjes in de lak . Hebben we eerder nog niet meegemaakt bij autoverhuurders. We maakten een filmpje van de schades en kruisten deze op een formulier aan. Zo kunnen ze achteraf in elk geval niet zeggen dat wij de schades hebben gemaakt. Van binnen is de auto gelukkig wel van alle gemakken voorzien.
Onze eerste stop was bij Bull Run, een slagveld uit de Amerikaanse Burgeroorlog halverwege 1800. Max wilde hier graag naar toe. Het liefste had hij Gettysburg (een nog grotere en bekendere veldslag) aan de roadtrip toegevoegd, maar daarvoor komen we dagen te kort. En Bull Run lag op de route naar ons eerste hotel. Hoewel ik niks van de Amerikaanse Burgeroorlog afweet, genoot ik wel van de eerste herfstkleuren die rondom het veld goed zichtbaar waren.
Onderweg naar het hotel haalden we wat boodschapjes bij de Walmart. Eigenlijk verbaast het me dat een land als Amerika nog steeds zoveel onnodig plastic afval veroorzaakt. Bijna elke boodschap gaat in een ander tasje en omdat ik mijn eigen opvouwbare boodschappentas nog niet uit de koffer had kunnen vissen, kwamen we dus met een stuk of tien plastic tasjes terug bij de auto. Deze moeten dan maar als vuile wastasjes dienst doen. Het klinkt misschien wat hypocriet aangezien wij net aankwamen met een vervuilend vliegtuig, maar dit zou met kleine oplossingen toch anders moeten kunnen.
Na een lichte maaltijd van de Taco Bell ging het lampje langzaam uit. Het was een lange dag en het bed lag lekker. Al was ik door de jetlag alweer om half vier s’nachts klaarwakker.
Vanmorgen reden we naar Shenandoah National Park waar bleek dat we enorme geluksvogels zijn. Precies nu is de piek van de herfstkleuren te bewonderen. De ene oeh na de andere andere ahh kwam uit onze monden. We reden via de Skyline Drive door het park. Op deze weg zijn maar liefst 70 uitkijkpunten. Veel te veel om ze allemaal te zien op één dag.
Wel liepen we twee trails waarvan de laatste een pittige kuitenbijter was. Deze bracht ons naar het hoogste punt van het park. Op de top van de berg hadden we een schitterend uitzicht over de kleurenpracht. Op de weg terug liepen we zo gezellig te kletsen dat we een splitsing misten. Hierdoor liepen we verkeerd en kwamen we bij een ander parkeerterrein uit dan waar onze auto stond. De weg terug naar boven nemen, was geen optie voor ons vermoeide gestel en verder liep er geen ander voetpad naar ons parkeerterrein. We moesten dus anderhalve kilometer langs de kant van de weg lopen. Aangezien er best hard werd gereden, besloten we op het muurtje in de berm te lopen. Dit was wat veiliger, maar ook flink vermoeiend om steeds je voeten gecontroleerd neer te zetten. We waren blij toen de auto weer onder onze kont zat.
Na nog wat laatste stops in het park reden we door naar ons tweede hotel. Tijdens deze roadtrip slapen we iedere nacht in een ander hotel. Alleen in Washington DC, aan het eind van onze trip, verblijven we 3 nachten op dezelfde plek.
[Google_Maps_WD id=”46″]
Leuk dat je toch weer blogt, al is het dan misschien niet dagelijks. We genieten weer mee en alleen al het plaatje boven dit stuk is jaloersmakend. Doe wel voorzichtig hè (sprak een bezorgde moeder). Gelukkig was er een iets veiliger manier om langs die weg te gaan.
Veel plezier weer vandaag en we zien de plaatjes wel weer komen xxx
Bedankt weer voor het delen van jullie belevenissen! Veel plezier daar en voorzichtig.
Lekker op de bank onder een dekentje genieten van jullie reisverhalen. Ja die herfstkleuren in de States zijn awesome. Geniet ze xx