Na een lekker ontbijtje met verse omelet en pannenkoekjes zijn we vanmorgen naar Jerash gereden. Een klein uurtje rijden vanaf ons hotel in Amman. Max crosst de auto inmiddels al door de stad heen alsof ie niet anders gewend is. Alleen de borden zijn soms alleen in Arabisch schrift en dat zorgt af en toe voor een verkeerde afslag als Google Maps wat onduidelijk is.
Jerash is een stad met allemaal restanten uit de Romeinse en Byzantijnse tijd. Hoewel deze cultuurbarbaar wat oude zuilen vaak niet zo interessant vindt, was Jerash wel erg mooi om te zien. Vooral de amfitheaters waren mooi en groots. In een van de theaters stonden een paar Jordaanse mannen Vader Jacob op de doedelzak te spelen wat een grappig sfeertje gaf.
Onderweg kwamen we langs een souvenirwinkeltje waar iemand ons van alles probeerde aan te smeren. Meestal loop ik gauw door ‘la shukran’ (nee dank je) mompelend, maar deze man had wel een bijzonder souvenirtje. Een vaasje waarin hij verschillende kleuren zand goot met de vormen van kamelen en die van verschillende Jordaanse bezienswaardigheden. Hij deed ter plekke voor hoe hij dat deed en dat was leuk om te zien. Hoewel ik altijd een beetje het gevoel heb in het ootje genomen te worden, vond ik het eindresultaat wel erg mooi. Het zand in de vaasjes wordt waarschijnlijk met een één of ander goedje uitgehard want je kunt het schudden en onderste boven houden en het valt er niet uit. Wat er allemaal van klopt weet ik niet maar ik vond het een leuk exemplaar voor in ons souvenirkastje.
Na Jerash zijn we naar de citadel van Amman gereden. Ook dat is een overblijfsel uit de Romeinse tijd en ligt midden in het centrum. Ik vond dit minder boeiend dan Jerash maar het uitzicht over Amman was daarentegen wel heel erg mooi. Rond 15.00 gingen alle moskeeën tegelijk oproepen voor het gebed en hoorde je dit vanuit alle hoeken terwijl je een panoramabeeld over de stad hebt. Dat is wel erg indrukwekkend.
Daarna even boodschappen gehaald voor de komende dagen en ons door de spits in het verkeer van het centrum van de stad bewogen. Iets wat we van tevoren dachten niet te durven. Zo zie je maar, alles went!
Dit is wel weer een hele andere cultuur om te ontdekken. Ziet er indrukwekkend uit. En dan Jordaniërs die op een doedelzak Vader Jacob spelen, das wel apart hè 🙂.
Respect voor Max die jullie daar veilig door die drukke stad loodst. Zolang die borden maar niet in het Arabisch voor een poller waarschuwen komt het wel goed. 😉 Ben benieuwd naar het vaasje, lijkt me een mooi souvenir! Ik denk dat jullie inmiddels wel zullen slapen maar morgen weer nieuwe avonturen. Dikke kus 😘
Geweldige fotoś en verslag weer. Geen klein vlaggetje daar in de verte