We begonnen de dag met een lekker ontbijtje in ons hotel in San José. Het fruit hier is echt heerlijk. Supervers en smaakt echt anders dan thuis. Iemand van het hotel bakte omeletjes de je zelf kon samenstellen met verschillende ingrediënten. We waren klaar voor de lange rit naar het zuiden. Maar niet voordat we wat boodschappen hadden gehaald. En jawel, dat deden we in de Walmart, cultuurbarbaren die we zijn.
Eindbestemming van deze tweede dag was het kustplaatsje Bahia Drake. Dat ligt tegen het nationaal park Corcovado aan. Om in Drake te komen, moet je een boot pakken vanuit Sierpe, dat ligt daar een uurtje varen vandaan. Er is wel een weg naar Drake, maar die wordt onderbroken door een aantal rivieren. Niet alleen wil de verhuurmaatschappij vaak niet dat je door de rivier rijdt, maar als het regenseizoen is, is het bovendien maar zeer de vraag of het water niet te hoog staat.
Hoewel we geen haast hadden, moesten we onderweg de tijd wel in de gaten houden, want om 15.30 vertrok de laatste boot vanuit Sierpe naar Drake. In de auto genoten we van de Costa Ricaanse landschappen en hadden we een lekker playlistje opgezet om mee te zingen. De grootste bezienswaardigheid onderweg was de brug over de Rio Tarcoles. Onder de brug liggen namelijk meerdere krokodillen te zonnen. Een bijzonder gezicht. Over een paar dagen rijden we hier weer overheen. Toen we de aircogekoelde auto uitstapten om naar de brug te lopen, viel het ons pas voor het eerst echt op warm het hier is. In combinatie met de vochtige lucht, gutste het zweet al gauw van ons af.
In Sierpe aangekomen, was het ons niet helemaal duidelijk wat er van ons werd verwacht. Een man legde in enigszins gebrekkig Engels uit dat we een kleine tas mee konden nemen. Dit terwijl we van te voren zijn gewaarschuwd om niks in de auto achter te laten. De man verzekerde ons dat het parkeerterrein werd afgesloten, maar na navraag te hebben gedaan bij andere Nederlanders, besloten we toch alles maar mee te nemen. Beetje onhandig wel, want de boot heeft een waterlanding in Drake. Je waadt met je voeten door de branding om van de boot af te komen. De boottocht was een stuk bumpier dan ik dacht. Het bleek een uit de kluit gewassen speedboat die zonder zich in te houden, de woeste golven van de zee trotseerde.
Onze lodge in Drake ligt op een heuvel aan de baai. Prachtig uitzicht op zee, maar ook een flinke klim in die hitte. De logde heeft een schattige veranda met een hangmat en een gezellig zitje. We werden getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Wij zaten eerste rij. Omdat we laat hadden geluncht, hadden we geen trek meer in avondeten. Dus na een aantal drankjes besloten we lekker op tijd naar bed te gaan. De wekker gaat morgen immers al om tien voor vijf voor de tour naar Corcovado.
Foto’s bij deze blog volgen hopelijk morgen, want de adapter van de laptop zit als het goed is, in mijn koffer.
[Google_Maps_WD id=56 map=28]
Een brug over een rivier met krokodillen, met volle bepakking in een speedboot op zee….. al met al weer een lekker avontuurlijke dag!!
Nog een geluk dat de andere koffer nog moet komen, anders had je die ook nog op je hoofd moeten zetten ….