Op drie kwartier rijden vanaf ons appartement liggen de Nauyaca Waterfalls. Vandaag besloten we daarheen te gaan. Een must-see volgens de reisboekjes.
Vernita, de eigenaar van het appartementencomplex had Max wel gewaarschuwd dat het een flinke hike zou zijn, maar zeer de moeite waard. Onderweg nog even de ‘offspray’ (anti-mug) halen die we nog kennen uit Amerika. De muggen hier schrikken niet van de ‘jungle formula deet-spray’ van de Kruidvat. En als we hier nog langer zitten, zie ik er dadelijk uit als een stuk boomschors.
Aangekomen bij het visitor center kochten we kaartjes bij en daarna konden we nog twee kilometer naar een andere parkeerplaats doorrijden omdat we een 4×4 hebben. De weg die we moesten afleggen was dan ook hobbelig en zeer steil.
Vanaf de parkeerplek was het wandeltocht van 4 kilometer en dan moet je nog terug. Het was op de heenweg alleen maar klimwerk. We kletsen gezellig en onze kuitspieren werden ondertussen flink getraind. De waterval die in zicht kwam, was werkelijk adembenemend. Omdat het regenseizoen is, viel er een enorme waterpartij naar beneden. Zoals we gisteren al schreven, zijn we wat verwend met watervallen, onder andere door ons reisje naar IJsland, maar dit was zeker een van de mooiste watervallen die we tot nu toe gezien hebben.
Bonus is bovendien dat je bij de onderste waterval kan zwemmen. Ik besloot zelf droog te blijven aangezien ik geen ander setje kleding had meegenomen en de weg terug met een nat pak niet zag zitten. Max daarentegen vond dat niet zo’n probleem en dook in het koude water. Wat echt bijzonder was, want je kon echt aan de onderkant van de waterval het water in jumpen. Daarna beland je in een soort wildwaterbaan naar de kant.
Wat je tegenwoordig steeds vaker ziet, zagen we hier ook weer gebeuren. Meisjes die gehuld in niks meer dan een stringbikini allerlei ietwat gênante poses aannemen om een sexy influencer op Instagram te zijn. Alles voor de likes. Ik vind de likes op mijn blog ook leuk, maar ik houd toch maar mijn kleding aan.
Op de terugweg langs de grote supermercado om spullen te halen om mojitos te maken. Onze keuken is uitgerust met een blender, dus drie keer raden wat ik in mijn handen heb tijdens het typen van dit blog. In Costa Rica koop je voor maar zes euro een liter ‘guaro’. Dit is de Costa Ricaanse versie van Bacardi. Goedkoop dronken worden, dus.
Mooie actiefoto van Max. Wat een prachtige waterval, de moeite waard en de beenspieren zijn ook meteen weer getraind. Heb je je drankje wel verdiend! 🍸
Nog steeds een jumper die Max. Pas wel op bij die watervallen enzo voor de spekgladde stenen.