Costa Rica, een reis die al even op mijn bucketlist stond. En nadat ik Max ook overtuigd had boekten we een aantal maanden geleden de tickets. En vandaag was het dan eindelijk zo ver. In een Hollandse moesson vertrokken we richting tram.
Allebei met een koffer, een handbagage-trolley en ik nog een handtas. Ik neem me iedere reis voor om een stuk minder mee te nemen, maar toch lukt me dat vaak slecht. Ik poogde bij het weggaan een half kapotte paraplu boven mijn hoofd te houden en alle bagage ook nog mee te slepen. Max nam die moeite niet. Uiteindelijk kwamen we allebei doorweekt aan bij de tramhalte. Gelukkig ging de rest van de reis overdekt.
De vliegreis leverde wel wat stress op. We hadden een korte overstap op Frankfurt. De vlucht vanuit Amsterdam vertraagde echter en daarom zaten we billenknijpend te wachten tot we de lucht in gingen. Uiteindelijk vlogen we 40 minuten later naar de grote Duitse luchthaven. Andere mensen met een connecting flight hadden al te horen gekregen dat zij deze niet zouden halen. Ons reisschema voor de eerste volle dag is bijzonder strak en wij konden een extra nacht op Frankfurt echt niet gebruiken. Dan missen we de boot naar Corcovado, een van de mooiste parken van Costa Rica.
De weg naar de juiste gate bedroeg een dikke 2 kilometer. Er leek echt geen einde te komen aan al die lange gangen in de terminal. En dat is in volle sprint met veel bagage niet echt een wandeling in het park. Met mijn tong op mijn knieen stapten we gelukkig aan boord van het vliegtuig. Een aantal films en series later, verlieten we het vliegtuig op San Jose International Airport. Op naar de kofferband. Max zijn koffer kwam al snel voorbij. Van mijn koffer nog geen enkel spoor. Mondjesmaat werden er steeds wat koffers bijgeplaatst, dus ik bleef hoop houden, maar toen er lange tijd geen koffers op de band verschenen, zakte de moed mij in de schoenen. Dus ik naar de desk, met twee anderen, want ik was niet de enige.
De meneer van de bagageclaim wist al snel wat er aan de hand was. De koffer bleek een nog slechtere conditie te hebben dan ik, want hij had de sprint tijdens de overstap niet gered en stond dus nog op Frankfurt. De volgende vlucht van Lufthansa naar San Jose komt over twee dagen aan. Wij zitten dan al bij Corcovado, maar dat is geen enkel probleem volgens de bagagemeneer, want ze komen de koffer gewoon daarheen brengen. En in de tussentijd kan ik op kosten van Lufthansa de belangrijkste benodigdheden kopen. We slapen deze nacht in San José. Gelukkig bleek bij het hotel nog een klein avondwinkeltje open te zijn. Daar kon ik alvast de hoognodige dingen kopen zoals een borstel en shampoo.
Het hotel ligt tegen het centrum van San José aan. Google Maps stuurde ons dwars door de stad heen. Ook weer gezien. De hoofdstad gaan we zo snel mogelijk verlaten. In onze ogen is hier niet veel te doen. Morgen naar de natuur. We hebben een flinke rit voor de boeg met onze 4×4 die we deze avond hebben opgehaald.
Tot slot nog een tip voor wie nog naar Costa Rica gaat.. In de bagagehal kan je voor 5000 Costaricaanse Colones (ca. 7,50 euro) een simkaartje van het telecombedrijf Kölbi kopen met 2 gigabyte data en 25 belminuten. En koopje als je het mij vraagt. Zo heb je gewoon mobiel internet, overal in het land.
[Google_Maps_WD id=53 map=27]
Jemig bij de start al een hele belevenis. Have fun kanjers! En pas op voor Knerts in het oerwoud😉
We gaan jullie weer volgen!!
Wat een start zeg… hopelijk komt je koffer snel. Tot die tijd ondergoed delen met Max ha ha. Veel plezier!! X
Hartstikke leuk weer voor ons om te lezen, jullie sterkte met de ongemakken😀👍
Dikke knuf,
Mooi verhaal! Veel plezier en goede reis…