Herfst in de USA dag 7: Nashville

Vandaag reden we voor een bliksembezoek naar Nashville. De stad van de muziek. Vroeger alleen countrymuziek maar nu hebben veel grote platenmaatschappijen een studio in deze stad. De rit er naar toe duurde zo’n drieënhalf uur en was niet heel bijzonder. Omdat we een andere tijdzone binnenreden moesten we de klok een uurtje terugzetten. Lekker, toch nog iets meer tijd in de stad. We kwamen vroeg aan bij het hotel en probeerden alvast in te checken maar bij het Radisson was het alleen mogelijk tegen een meerprijs. Dit besloten we niet te doen en zetten de koffers terug in de auto om direct het centrum in te gaan.

We zagen op internet dat de ‘Music Row’ een van de hotspots was. Een straat met de muziekstudio’s van de grote platenlabels. Daar moest vast wat te zien zijn dachten we. We parkeerden de auto bij een kerkje en liepen de straat in. Er viel echter niets te beleven. Betonnen kantoren waarvan alleen het logo verraadde dat er recordstudio’s in zaten. Een beetje vergelijkbaar met een industrieterrein. We liepen nog wat verder maar eigenlijk was het er erg kil. Wel reden er voortdurend open bussen met feestende mensen en harde muziek door de straten. Op de hoek van de straat zat een cafe met een terras buiten. Die zijn schaars in Amerika dus besloten we daar een drankje te drinken in het zonnetje. Ons ondertussen afvragend of we er goed aan hadden gedaan om naar Nashville te gaan. Het is ons niet onbekend dat veel Amerikaanse steden geen gezellig centrum hebben en dachten dat dat hier misschien ook het geval was. Maar een muziekstad zonder booming cafe’s kon toch niet?

Gelukkig hadden we kaarten besteld voor de Grand Ole Opry in het Ryman Auditorium. De bakermat van de country en bluegrass muziek waar verschillende grootheden op het podium hebben gestaan. De Opry is een wekelijks countrymuziekprogramma dat live in Nashville wordt opgenomen met tot in de jaren 70 het Ryman als locatie. Deze avond was de eerste avond van een speciale reeks waarbij de Grand Ole Opry terugkeert op deze plek. We fristen ons op in de hotelkamer en trokken iets casuals aan. Want op de tickets was aangegeven dat ze ‘not that fancy’ waren. 

Rond etenstijd parkeerden we de auto in een parkeergarage in de buurt van het auditorium. We besloten om wat te eten in de Farmersmarket, een foodhall die in Nederland zou kunnen rekenen op grote groepen hipsters. Na een BBQ-maaltijd liepen we richting het Ryman. Omdat we erg vroeg waren, gingen we opzoek naar een cafe in de buurt voor een drankje. En ineens zagen we het. Hier was het booming centrum waar we op hadden gehoopt: Broadway, een straat vol cafe’s, uitgaansgelegenheden, souvenirwinkels, mensenmassa’s en vooral heel veel muziek. Uit elke tent kwam livemuziek. Nadat we de straat even op ons in hadden laten werken, doken we een kroeg in waar hele goede artiesten (de Moonshine Outlaws) hun muzikale kunstje deden. Vooral onbekende nummers, maar het nummer On The Road Again (van Willie Nelson) kenden we natuurlijk van de Skoda-reclame. Toen we onze drankjes ophadden liepen we langzaam naar het Ryman.

De zaal bestaat uit twee verdiepingen met een soort houten kerkbankjes die in een halve cirkel om het podium staan. Onze plekken waren verrassend goed. Veel bezoekers kwamen binnen met een doos popcorn alsof het een bioscoopvoorstelling was. Omdat het een soort radioshow was, kwamen er verschillende artiesten langs die allemaal ongeveer twee nummers speelden. De jongste was twintig en de oudste negentig. Opmerkelijk genoeg volgde er na elke wisseling van artiesten een boodschap van één van de sponsors van de avond. De eerste was de Dollar General. Een soort Amerikaanse kruising van de Action en de Aldi. De host van de avond las met een stalen gezicht voor dat je geld en tijd kan besparen door je boodschappen bij de Dollar General te kopen. Hij noemde zelfs een aantal producten op die je er kunt kopen zoals Kleenex, Huggies etc. Wij dachten eerst dat het een sketch was maar het bleek bloedserieus. Ik ben blij dat bij Nederlandse shows vooralsnog alleen een bord met ‘mede mogelijk gemaakt door’ wordt geplaatst.

Na het optreden kochten we nog een klein souvenirtje voor in onze kast met reisspulletjes en was het tijd om het centrum gedag te zeggen. Het bed in onze hotelkamer was top en omdat in Amerika de Daylight Saving Time in ging, konden we een uurtje langer slapen. Wie kan zeggen dat ie in één jaar tijd, twee keer de wintertijd heeft meegemaakt? 

[Google_Maps_WD id=”51″]