Vanmorgen vroeg opgestaan om nog even een paar uur zon te pakken. In de middag wilden we graag naar Vulcanoes National Park. Dit hadden we vandaag gepland omdat Memorial Weekend over was. Het is dan op een hoop plekken een stuk minder druk. Dus na het ontbijt reden we weer naar het hippystrandje waar we gisteren ook waren. Toen we van de rotsen af klommen zagen we dat het nog heerlijk rustig was op het strand. We zochten een mooi plekje uit en ploften op ons handdoekje. Toen we helemaal gesetteld waren zagen we ineens een groep dolfijnen verderop in zee. Max pakte snel de actioncam en dook door de woeste branding naar het rustigere water. Samen met drie andere mensen kwam hij heel dicht bij de dolfijnen. Een Zweedse vrouw met een duikbril op kon zelfs een stukje mee zwemmen met de dolfijn. Max kon dat niet want, die kon ze niet aan zien komen onder water, omdat wij de duikbrillen niet mee hadden genomen. Ik baalde enorm dat ik niet de zee in durfde vanwege het golfgevaarte van gisteren. Toen Max terugkwam had hij hele gave filmpjes kunnen maken. Ik had dit toch ook wel heel graag willen meemaken dus haalde Max mij over om samen met hem de woeste golven te trotseren. Max vertelde me precies wanneer ik in de golf moest duiken om er onder door te komen. De kiezels beukten tegen mijn voeten aan en dat was pijnlijk maar het was het allemaal waard… Want toen we een heel eind de zee in waren gezwommen, kwam de groep dolfijnen weer om ons heen zwemmen. Wat was dit gaaf! Op nog geen meter afstand kwamen ze boven water. En als kers op de taart spinden (al draaiend in het water plonsen) de Hawaiian Spinner Dolphins om ons heen. Op veel plekken betaal je heel veel geld om dit mee te maken en deze prachtige dieren gaven ons een gratis show! Wat een geluksmoment!
Toen we bekaf van het zwemmen weer terugkwamen bij onze handdoek, hebben we nog even liggen zonnen voor het tijd was om de bungalow op te zoeken voor een douche. Daarna reden we naar Vulcanoes NP. Daar begonnen we met de korte Lava Tube trail. Een tunnel volledig gevormd door lava. Maar deze was heel druk en maakte op ons niet zoveel indruk. Daarna liepen we naar de Kilauea Iki trail. Deze was vier mijl (6,5) lang. Een mooie trail die je langs de bovenkant van een krater voert, wanneer je afdaalt kom je midden in de krater te staan. Dit is een lavameer dat gevormd is door een eruptie in de jaren zestig en waar het ondergronds nog zo warm is dat er stoom uit de kieren van het gesteente komt. Na de grote afdaling moesten we natuurlijk ook weer omhoog, dus het werd een pittige klim. Na afloop vonden we dat we wel een burger verdiend hadden bij een diner in het stadje Vulcanoes even buiten het park. Deze burger was echt heel erg lekker. Toen we weer buiten stonden werd het al een beetje donker dus reden we snel terug naar het National Park. Want dan scheen je uit een van de kraters een mooie rode gloed te kunnen zien. En inderdaad. Ik installeerde mijn statief en kon er prachtige foto’s van maken. Naast ons stonden een aantal Amerikanen die het maar niet lukte een mooie foto te maken. Dus ik bood aan om hen mijn statief te lenen. Ook hielp ik ze met de juiste instellingen. Ze waren me heel erg dankbaar.
[Google_Maps_WD id=46 map=21]
