Nadat we vanmorgen de koffers hadden ingepakt, verlieten we na vier nachten het regenwoud van Pahoa om naar Kona te vertrekken. Dat ligt aan de westkant van Big Island. ‘The sunny side’ was ons gezegd. Na vier dagen in Pahoa alleen maar zon te hebben gezien, verlieten we het huisje in de regen. Ik heb een groot deel van de weg gereden met de hoogste stand van de ruitenwissers. Maar toen we bij Punalu’u Beach aankwamen, was het gelukkig al opgeklaard.
Punalu’u Beach is een zwart strand dat in alle brochures wordt aanbevolen. Alleen vertellen die er niet bij dat Kehena Beach (ons ‘hippystrand’) eigenlijk nog mooier zwart zand heeft. Dus wij waren niet zo onder de indruk van Punalu’u. Daarna reden we door naar Papakolea Beach. Dit is het zuidelijkste puntje van het eiland en ook van alle vijftig Verenigde Staten. Papakolea Beach staat bekend om zijn groene strand, wat maar op twee plekken ter wereld voorkomt.
Het is een hele onderneming om er te komen. Eerst reden over een landweg die steeds smaller en slechter werd, waarna er een grote parkeerplaats was. We waren er op Tripadvisor al voor gewaarschuwd dat er locals zijn die er uit zien als ‘thugs’ (gangsters) die je willen doen geloven dat de enige manier om er te komen, een ritje met hun pick-uptruck is. Ze vragen dan 30 dollar om in een gammele ragbak mee te rijden. Maar gelukkig hadden we niet gelijk door dat dit te beruchte parkeerplek was en we reden nog een stukje door. Vlak voordat de weg plotseling ophield, stonden nog twee auto’s geparkeerd. Daar hebben we ons karretje maar naast gezet. We namen niks uit de achterbak mee zodat niemand kon zien dat we al onze koffers en spullen in de auto lieten liggen. De weg naar het groene strand is ook te hiken. Zo’n vier kilometer heen en evenveel terug. Dit is geen adembenemende hike. Je loopt door een vrij eentonig landschap met grote kiezels en keien op de weg.
Toen we eindelijk bij het beloofde groene strand aankwamen, bleek het niet meer te zijn dan een piepklein baaitje met wat green-ish zand. Echt green-ish, want het leek meer een bruin modderpoeltje. Ook was het er heel erg druk met andere hikers of thug-klanten. Snel een foto en weer terug.
Het stoffige bruine zand slaat gelijk op je huid. Dus waren we mooi een tintje bruiner. Helaas, geen blijvend kleurtje. Doordat je voeten steeds verkeerd terecht komen loopt het ook niet echt prettig.
Op naar onze nieuwe AirBnB aan de sunny side van het eiland! Ehm sunny-ish… Want wederom kwamen we in een flinke regenbui terecht. Maar ook dat is Hawaii. De prachtige natuurlandschappen ontstaan niet voor niks. Voor morgen is er beter weer voorspeld. Tijdens de hike was overigens wel zonnig en flink warm. Dus we mogen nog steeds niet klagen. Ons nieuwe onderkomen ligt vlakbij Kona, het hoofdplaatsje van Big Island. We hebben een appartementje onderdeel is van een flinke mansion. Onze lanai heeft zeezicht en als het niet bewolkt is, zouden we de zon onder moeten zien gaan. Zojuist hebben we al heerlijk genoten van de hot tub buiten en werden we heerlijk gemasseerd door de jets. De hike naar het bijna-groene strand voelen we al niet meer.
[Google_Maps_WD id=47 map=22]
